انواع باقلوا لذیذ و خوشمزه

انواع باقلوا لذیذ و خوشمزه فقط یه شیرینی ساده نیستن؛ انگار هر تیکه‌ش یه سفر کوتاهه به یه گوشه از جهان با یه فرهنگ و طعم خاص. از باقلوای ترکیه‌ای معروف که با لایه‌های ظریف خمیر یوفکا و پسته سبز درست می‌شه، گرفته تا باقلوای تبریزی، یزدی، لبنانی و حتی یونانی که هرکدوم با ترکیب متفاوتی از مغزها، گلاب، زعفرون یا شیره درست شدن.

این شیرینی شیرین و پرطرفدار همیشه پای ثابت مهمونی‌ها، اعیاد و مجالس خاصه و حتی توی دورهمی‌های ساده هم وقتی روی میز میاد، یه جور خاصی فضا رو خوشمزه‌تر می‌کنه. هر لقمه‌ش، یه حس نوستالژی برای بعضیاست و برای بعضی دیگه یه تجربه‌ی جدید، ولی هرچی که باشه، رد طعمش تا مدت‌ها زیر زبون می‌مونه.

وقتی اسم باقلوا میاد، احتمال زیاد اول از همه باقلوای ترکیه‌ای میاد توی ذهن. یه شیرینی که با دقت و وسواس خاصی درست می‌شه و بیشتر شبیه به یه اثر هنریه تا یه خوراکی معمولی. باقلواهای ترکی پُر هستن از پسته‌ی سبز له‌شده، خمیرای یوفکای نازک که لایه‌به‌لایه روی هم نشستن، و یه شیره‌ی سبک که نه خیلی چسبناکه، نه اون‌قدری شیرین که دلتو بزنه.

یه تیکه ازش بخوری، هم صدای ترد بودنش به گوش می‌رسه، هم بافت کره‌ای و مغزدارش زیر زبونت آب می‌شه. از مدل‌های معروفش می‌تونیم به باقلوای پسته‌ای، باقلوای گردویی، مدل بورما، شوبیتیه و باقلوای لوله‌ای اشاره کنیم که هرکدوم یه فرم و یه سبک سرو دارن و توی هر کدوم یه حس خاص نهفته‌ست.

باقلواهای ایرانی یه حال‌وهوای دیگه دارن؛ مخصوصاً باقلوای تبریز که خیلی مجلسی و پرکار درست می‌شه. این مدل معمولاً با بادام یا گردو تهیه می‌شه و روش یه شربت خوش‌عطر از گلاب و هل و گاهی زعفرون می‌ریزن که طعمش فوق‌العاده‌ست. این دسر ظاهرش معمولاً لوزی‌شکل یا مربعی و خیلی دقیق برش خورده‌ست.

از طرف دیگه باقلوای یزدی که بهش باقلوای لایه‌ای هم می‌گن، یه کم ساده‌تر و خونگی‌تره، ولی عطر و بوش وقتی از فر درمیاد، خونه رو پر از حس ناب می‌کنه. معمولاً یزدی‌ها با زرده تخم‌مرغ و پودر قند روشو طلایی می‌کنن و همین باعث می‌شه هر تیکه‌اش یه قُرص انرژی باشه. این دو مدل باقلوا واقعاً نماینده‌ی شیرینی سنتی ایرانی‌ان که هنوزم توی عروسی‌ها و اعیاد استفاده می‌شن.

مدل‌های عربی و لبنانی باقلوا معمولاً یه کم متفاوت‌ترن؛ چون به‌جای شیره‌ی غلیظ، از کره‌ی حیوانی بیشتر استفاده می‌کنن و طعم‌ها به سمت کرمی و کره‌ای می‌رن. مثلاً مدل معروف “کُنافه” که بین باقلوا و دسر قرار می‌گیره، با رشته‌های نازک خمیری، پنیر و شیره‌ی معطر درست می‌شه و داغ سرو می‌شه.

یا مدل‌های باقلوایی که خامه یا پسته‌ی کوبیده‌ شده‌ی درشت دارن، طوری که وقتی گازش می‌زنی، مغزها زیر دندونت حس می‌شن و ترکیب شیره با کره زیر زبونت پخش می‌شه. این مدل‌ها بیشتر توی شب‌های رمضان یا جشن‌های خاص سرو می‌شن و خیلی پرطرفدارن چون شیرینی‌شون کمتره و طعمشون سبک‌تر از مدل‌های کلاسیکه.

مدل یونانی باقلوا هم یه دنیای خاص داره. برعکس مدل ترکی که با پسته و شیره سبک درست می‌شه، باقلوای یونانی معمولاً پُر از گردو و دارچینه و شیره‌ش با عسل و آب‌لیمو درست می‌شه.

همین باعث می‌شه طعم نهایی‌اش گرم‌تر، خاص‌تر و کمی متفاوت‌تر باشه. برش‌هاش هم معمولاً بزرگ‌ترن، و چون خمیر یوفکا کمتر لایه‌لایه استفاده می‌شه، توی هر گاز حجم بیشتری از مغز رو حس می‌کنی. این باقلوا بیشتر توی صبحونه یا عصرونه با قهوه یا چای سرو می‌شه و اونایی که به شیرینی‌های ادویه‌دار علاقه دارن، عاشقش می‌شن. خلاصه، یه مدل متفاوت با یه طعم خاطره‌ساز.

درست کردن باقلوا شاید اولش سخت به نظر بیاد، ولی اگه یه بار با دقت و حوصله شروع کنی، می‌بینی که اصلاً هم سخت نیست. مواد اصلی اکثر مدل‌ها آرد یا خمیر یوفکا، مغزهای خردشده (مثل بادام، گردو، پسته)، شکر، کره و یه شیره‌ی خوب از شکر و گلاب یا عسل هستن. مهم‌ترین قسمت، چیدن درست لایه‌ها و ریختن شربت توی زمان مناسب بعد از پختنه.

اگه درست زمان‌بندی کنی، شربت نه زیادی جذب می‌شه که خمیر شه، نه روش می‌مونه. می‌تونی توی خونه مدل تبریزی، یزدی یا حتی یه باقلوای ترکی ساده درست کنی و با کمی دارچین یا زعفرون، عطر خاصی بهش بدی. یه ظرف باقلوای خونگی، مخصوصاً وقتی با چای ایرانی دم‌کشیده همراه شه، می‌تونه یه عصر خسته‌کننده رو تبدیل به یه خاطره‌ی شیرین کنه.

اگه از اونایی هستی که باقلوای کلاسیک رو دوست داری ولی دلت می‌خواد یه چیز متفاوت‌تر رو هم امتحان کنی، باقلواهای شکلاتی و کاکائویی رو از دست نده. این مدل‌ها معمولاً ترکیب همون خمیر و مغزهای آشنا رو دارن، ولی توی لایه‌ها یا شربت، از شکلات تلخ یا شیرین استفاده شده.

بعضی وقتا هم روشو با گاناش یا شکلات آب‌شده تزئین می‌کنن که هم ظاهرش خیلی جذاب می‌شه، هم طعمش یه ترکیب متفاوت از باقلوا و دسرای شکلاتیه. برای عصرای سرد یا تولدایی که می‌خوای یه خوراکی خاص سرو کنی، این مدل باقلوا می‌تونه یه گزینه خاص باشه که همه با دیدنش می‌پرسن: اینو از کجا خریدی؟ در حالی که ممکنه خودت توی خونه درستش کرده باشی!